Enkelt søk | Nynorskordboka

Nynorskordboka 3 oppslagsord

skyld 1

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt skyld; av skuld

Tyding og bruk

avgift, skatt eller yting, særleg på fast eigedom

Døme

landskyld;
matrikkelskyld

skuld, skyld 2

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt skuld, skule (; skule ( og skule (

Tyding og bruk

ansvar for feil, skade, uhell og liknande
Døme
- gje ein skulda for noko;
- leggje skulda for det som hende, på ein annan;
- det var deira skuld
- forteneste, ære (1
  det er di skuld at det går så bra
- feil (1, misgjerd, synd
  forlat oss vår skuld – Matt 6,12
noko som ein er skuldig ein annan;
gjeld (1
Døme
- skuld og gjeld;
- setje seg i skuld;
- stå i skuld
i uttrykk med preposisjon: omsyn
Døme
- for mi skuld – av omsyn til meg;
- for kjennskap(s) skuld;
- for moro skuld;
- for den skuld – for det, i så måte

skyld 3

adjektiv

Opphav

norrønt skyldr, eigenleg ‘som ein skyldar å forsyte’; av skuld

Tyding og bruk

som høyrer til same ætta, som er i slekt
Døme
- nærskyld;
- ho er skyld brudgomen;
- dei er skylde;
- vere skyld med, til nokon
som det er ein samanheng mellom
Døme
- våt og «væte» er skylde ord

Fant du ordet du lette etter?