sirkel
substantiv hankjønn
Opphav
av latin circulus ‘liten ring’, av circus ‘krins’Tyding og bruk
- krum, lukka linje der alle punkta ligg like langt frå sentrum
Døme
- teikne ein sirkel
- plan figur som blir avgrensa av ein sirkel (1)
Døme
- flatevidda til ein sirkel er lik kvadratet av radiusen multiplisert med 3,14
- ring av personar eller ting;
Døme
- dei stod i ein sirkel
- gruppe personar som høyrer saman ut frå virkefelt, interesser eller liknande;
Døme
- dei ferdast i sirklar som var ukjende for han
- som etterledd i ord som
- lesesirkel
- studiesirkel
Faste uttrykk
- ein vond sirkelnoko vondt, leitt eller vanskeleg som berre blir verre