unnvere
unnvera
verb
kløyvd infinitiv: -a
Opphav
av lågtysk ent- eller untberen, eigenleg ‘tole å sakne’; omlaga etter vere (4Tyding og bruk
vere utan
Døme
- eg kan ikkje unnvere vaskemaskinen;
- den turen kunne eg godt ha unnvore;
- kan du unnvere ein tiar til i morgon? – låne bort