stempel
substantiv inkjekjønn
Opphav
frå lågtysk; samanheng med stampe (2Tyding og bruk
- reiskap brukt til å stemple på mønster, bokstavar eller liknande
Døme
- ha sitt eige stempel med namn og adresse
- merke eller avtrykk etter stempel (1)
Døme
- ein mynt med kongens stempel;
- det var stempel på frimerket
- som etterledd i ord som
- datostempel
- verktøy til å stanse (3 ut hol eller liknande med
- maskindel som går att og fram i ein sylinder
- i overført tyding: ord, rykte
Døme
- ho fekk stempelet på seg som upåliteleg
- som etterledd i ord som
- favorittstempel
- kvalitetsstempel
- i overført tyding: preg, særmerke
Døme
- setje eit personleg stempel på noko