Enkelt søk | Nynorskordboka

Nynorskordboka 2 oppslagsord

substantiv hankjønn

nederlandsk snauw

før: mindre orlogsskip

adjektiv

norrønt snauðr

utan noko på;
berr, naken
Døme
- snaue fjellvidder
- skallete
  snau i hovudet
blakk, fri (2, 15), lens (2
Døme
- ikkje vere heilt snau;
- ikkje vere snauare enn – ikkje dårlegare enn
snar i snuen;
lett, ledig
Døme
- snau og snerten
knapp (2
Døme
- om ei snau veke
- som adverb:
  ha snautt med pengar;
  rekne for snautt;
  det var snautt nokon som visste om det
- i superlativ:
  dressen var i snauaste laget – i minste laget, litt liten