Enkelt søk | Nynorskordboka

Nynorskordboka 2 oppslagsord

sann 2

adjektiv

Opphav

norrønt sannr

Tyding og bruk

som samsvarer med det røynlege, det som går føre seg;
som ikkje lyg;
korrekt, rett (3
Døme
- ei sann historie;
- snakke, tale sant;
- seie som sant er;
- sant og visst
- råkande
  så sant som det er sagt;
  du skjønar kva eg meiner, ikkje sant ?
- når ein brått kjem på eller tek seg i noko
  det var sant, eg skulle på møte
- i stadfestingar, eidar
  det skal eg gjere så sant eg heiter Per
- som substantiv
  seie sant
ekte (2, røynleg, verkeleg
Døme
- éin sann Gud frå æva og til æva;
- ha ei sann glede av noko;
- ein sann ven;
- eit sant virvar
truverdig, ærleg
Døme
- vere sann og tru mot seg sjølv

Faste uttrykk

sant å seie
ærleg talt

sann 3

adverb

Opphav

eigenleg substantivert av sann (

Tyding og bruk

brukt som ei slags stadfesting og liknande etter ei utsegn:

Døme

det er ikkje så greitt sann;
akk ja sann!
nei takk sann

Fant du ordet du lette etter?