sabel
substantiv hankjønn
Opphav
gjennom tysk, truleg frå ungarsk av szabni ‘skjere’Tyding og bruk
hoggvåpen med krum, einegga klinge (1
Døme
- fekte med sabel
Faste uttrykk
- rasle med sabelen/sablanetrue med ufred
- avisa raslar med sabelen;
- presidenten raslar med sablane