råke 2
råka
verb
Opphav
lågtysk raken ‘nå, ramme’; av råk (3Tyding og bruk
- kome borti, nå (noko ein siktar på, eller tilfeldig), treffe
- skotet råka
- råke kjenningar;
- ho vart råka av ein sjukdom – fekk, kom ut for
- i presens partisipp:
- råkande – sjå det;
- råke borti, oppi, ut for – kome borti, oppi, ut for
Faste uttrykk
- råke påstøyte på; finne, kome over; kome på, hugse
- råke tilslumpe til, hende