prest
substantiv hankjønn
Opphav
norrønt prestr; same opphav som presbyterTyding og bruk
- person med teologisk utdanning og vigsel til å gjere teneste i ein kyrkjelyd
- som etterledd i ord som
- metodistprest
- sokneprest
- person som står for seremoniar og kultushandlingar i eit religiøst samfunn
- som etterledd i ord som
- ypparsteprest
Faste uttrykk
- gå for prestengå til konfirmantundervisning
- når det regnar på presten, så dryp det på klokkarennår ein har suksess, kjem det òg andre i nærleiken til gode