innleiing
substantiv hokjønn
Tyding og bruk
- det å innleie (1);byrjing, opning
Døme
- trass i god innleiing tapte Noreg likevel landskampen
- innleiande del av skriftleg eller munnleg framstilling
Døme
- boka hadde ei lang innleiing;
- etter innleiinga hennar vart det ein hissig debatt