forsamling
substantiv hokjønn
Opphav
frå lågtysk, av forelda forsamle; jamfør samleTyding og bruk
Døme
- lovgjevande forsamling;
- folkevald forsamling
- som etterledd i ord som
- folkeforsamling
- grunnlovsforsamling
- nasjonalforsamling
- riksforsamling
- folk som er samla, særleg til møte;
Døme
- tale til forsamlinga;
- forlate forsamlinga;
- få forsamlinga med seg;
- like seg best i små forsamlingar;
- ei livleg forsamling;
- ei brokete forsamling
- som etterledd i ord som
- generalforsamling