druide
substantiv hankjønn
Uttale
dru-iˋdeOpphav
gjennom fransk, frå latin fleirtal druidae eller druides; opphavleg av keltiskTyding og bruk
medlem av det keltiske (2 presteskapet i oldtida, særleg i Gallia og på Dei britiske øyane
Døme
- druidane hadde ansvaret for ofringa