panikk
substantiv hankjønn
Opphav
gjennom fransk; frå gresk , opphavleg ‘redsle som guden Pan valdar’Tyding og bruk
brå, sterk og sanselaus redsle;
brå redsle og forvirring
Døme
- rømme i panikk;
- han vart gripen av panikk;
- det braut ut panikk om bord