kaliber
substantiv inkjekjønn
Opphav
gjennom tysk, fransk calibre og arabisk qalib ‘støypeform’; frå gresk kalapoúsTyding og bruk
- mål for innvendig dimensjon av løpet på eit skytevåpen
- i overført tyding: slag (2, sort, type (1, 1)
Døme
- han var ikkje av hans kaliber;
- det er sjeldan ein kunstnar av det kaliberet kjem hit