blokk
substantiv hankjønn eller hokjønn
Opphav
frå lågtysk, tyding 3 og 4 frå engelsk; tyding 8 frå franskTyding og bruk
- større (ofte firkanta) stykke eller ting av solid materiale, særleg stein eller betong
Døme
- granitt bryt dei i blokker
- stabbe (1, 1) som før vart brukt til halshogging
- utmålt område for boring etter olje og gass
Døme
- regjeringa deler ut blokker i Nordsjøen
- heisemekanisme samansett av eit blokkhus (2) med ei eller fleire runde skiver (trinser med spor for tau eller liknande) i og festekrok eller festering
- reiskap, form til å vide ut sko, hattar og liknande med
- ihophefta ark som lett kan rivast av eitt for eitt
Døme
- journalisten hadde blokka si full frå intervjuet
- samband mellom grupper, parti eller statar
Døme
- den borgarlege blokka
- einsarta eller samanhøyrande eining
Døme
- reklameinnslaga skal sendast i blokker
Faste uttrykk
- ha på blokkasjå som mogleg
- ha fleire namn på blokka
- leggje hovudet på blokkahandle eller opptre på ein slik måte at ein er lett å gjere åtak på og kritisere