Nynorskordboka
urein
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| urein | ureint | ureine | ureine |
| gradbøying | ||
|---|---|---|
| komparativ | superlativ ubunden form | superlativ bunden form |
| ureinare | ureinast | ureinaste |
Tyding og bruk
- skiten, tilsulka
Døme
- ureine hender, koppar;
- ureint vatn
- i visse truer eller religionar: rekna som syndig, uverdig eller smitta og derfor farleg eller noko ein må halde seg heilt borte frå
Døme
- dei kastelause blir rekna for å vere ureine;
- urein mat;
- ureine dyr;
- kvinna vart rekna for urein etter fødselen
- som skriv seg frå djevelen:
- ureine ånder
Døme
- ein urein tone – litt falsk;
- syngje, spele ureint;
- urein uttale;
- ureint språk;
- ureine fargar;
- bruke ureine metodar
Faste uttrykk
- urein hudhud med kviser og liknande
- ureint trav
- brot på regelen om at hesten skal gå i trav (1) i travløp
- bli diskvalifisert for ureint trav
- ureieleg verksemd;
ureglementert eller skite spel- ha mistanke om ureint trav i saka