Artikkelside

Nynorskordboka

trygd

substantiv hokjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
ei trygd	trygda	trygder	trygdene

Opphav

norrønt trygð; av trygg

Tyding og bruk

det å vere trygg, tryggleik;
trygg tilstand;
noko som gjer ein trygg;
vern
Døme
- det er ei trygd å vite at …;
- det ligg ei trygd i det;
- finne trygd og ro;
- det følgjer slik trygd med han
- særleg om norrøne forhold: rettstrygd, grid, fred (3)
  gje ein trygd (til å fare);
  bryte trygda
økonomisk garanti, kausjon, pant
Døme
- gje, stille trygd for eit lån;
- banken tek trygd i huset
- garanti, visse (1
  ha trygd for at det går i orden
offentleg økonomisk tilskot til folk som kjem i visse vanskelege (økonomiske) stoder (av mellom anna sjukdom, skade, forsytarbyrd, arbeidsløyse) eller er over ein viss høg alder;
folketrygd
Døme
- alderstrygd;
- arbeidsløysetrygd;
- barnetrygd;
- morstrygd;
- sjuketrygd;
- uføretrygd;
- ulykkestrygd;
- leve på trygd;
- få trygd;
- heve, auke trygdene
- pengar utbetalte ved slikt tilskot
  heve trygda
(vernande) troppeavdeling
Døme
- framtrygd;
- sidetrygd