Nynorskordboka
transport
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein transport | transporten | transportar | transportane |
Opphav
frå mellomalderlatin; jamfør transportereTyding og bruk
- det å transportere (1)
Døme
- transport av dyr;
- stå for transporten
- som etterledd i ord som
- dyretransport
- kollektivtransport
- tungtransport
- noko som blir transportert;
Døme
- transporten vart skadd undervegs
- det å overdra fordring, verdipapir eller liknande
- det å overføre (1) ein sum frå éi rekneskapsside til den neste