Nynorskordboka
tradisjon
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein tradisjon | tradisjonen | tradisjonar | tradisjonane |
Opphav
frå latinTyding og bruk
- det som særleg munnleg blir ført vidare frå generasjon til generasjon, til dømes folkeminne, segner og truer;jamfør folklore (1)
Døme
- etter tradisjonen var haugen ei vikinggrav;
- eit område med rike tradisjonar
- sed og skikk;hevdvunnen sedvane
Døme
- for mange er det tradisjon å gå i kyrkja på dei store høgtidene;
- julefeiringa er ein gammal tradisjon;
- tradisjonen tru vekte russen lærarane om morgonen 17. mai;
- somme rettsavgjerder må byggje på tradisjon
- overlevert kunnskap om eit fagområde;
Døme
- dikttolkingane hennar skapte tradisjon