Nynorskordboka
titan 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein titan | titanen | titanar | titanane |
Opphav
frå greskTyding og bruk
- i gresk mytologi: vesen som kjempa mot dei olympiske gudane om makta
- uvanleg dugande og framståande person;
Døme
- litterære titanar