Nynorskordboka
testator
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein testator | testatoren | testatorar | testatorane |
Uttale
testaˊtor, i fleirtal testaˊtorar eller testatoˊrarOpphav
frå latin; jamfør testasjonTyding og bruk
person som set opp eller har sett opp eit testament (1, 1)
Døme
- i samsvar med ynsket frå testator