Nynorskordboka
testament 1, testamente 1
substantiv inkjekjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| eit testament | testamentet | testament | testamenta |
| eit testamente | testamente | ||
Opphav
norrønt testament; frå latin testamentum, av testari ‘vitne om’Tyding og bruk
- skriftleg erklæring der ein bestemmer kva som skal skje med det ein etterlet seg
Døme
- skrive testament;
- gjensidig testament
- i overført tyding: det ein etterlèt seg av tankar og meiningar
Døme
- late etter seg eit politisk testament