Nynorskordboka
sjølvforsyrgjande, sjølvforsørgjande, sjølvforsørgande
adjektiv
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
| sjølvforsørgande | sjølvforsørgande | sjølvforsørgande | sjølvforsørgande |
| sjølvforsørgjande | sjølvforsørgjande | sjølvforsørgjande | sjølvforsørgjande |
| sjølvforsyrgjande | sjølvforsyrgjande | sjølvforsyrgjande | sjølvforsyrgjande |
Tyding og bruk
som er i stand til å forsyne seg sjølv med det ein treng for å leve;
Døme
- målet er at familien skal bli sjølvforsyrgjande