Nynorskordboka
sjølvforsytande
adjektiv
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
sjølvforsytande | sjølvforsytande | sjølvforsytande | sjølvforsytande |
Tyding og bruk
som er i stand til å forsyne seg sjølv med det ein treng for å leve;
Døme
- dei har vaksne, sjølvforsytande barn