Nynorskordboka
ry 1
substantiv inkjekjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
eit ry | ryet | ry | rya |
Opphav
kanskje samanheng med ry (2Tyding og bruk
- (ålmenn) meining om noko eller nokon;
Døme
- restauranten har eit godt ry;
- han har ry som ein dugande politikar
- renommé, ære
Døme
- vinne ry
Faste uttrykk
- ha/få ry på segvere eller bli kjend for eller få eit omdøme som noko
- skulen fekk raskt godt ry på seg;
- du har ry på deg som ein dugande snekkar