Nynorskordboka
normannar
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein normannar | normannaren | normannarar | normannarane |
Opphav
gjennom fransk, frå germansk; same opphav som nordmannTyding og bruk
- nordisk viking som herja i Vest-Europa, særleg i Frankrike (og busette seg der)
- etterkomar etter nordiske vikingar i Normandie