Nynorskordboka
kjede 1
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei kjede | kjeda | kjeder | kjedene |
Opphav
gjennom lågtysk kede, frå latin catena; samanheng med kjettingTyding og bruk
- band av ledd eller ringar (av metall) som heng saman;
Døme
- feste ei kjede rundt halsen;
- spraye kjeda med olje
- som etterledd i ord som
- gullkjede
- halskjede
- sykkelkjede
- rekkje eller ring av personar
Døme
- finne plassen sin i kjeda
- rekkje av ting eller fenomen som heng saman eller følgjer på kvarandre;
Døme
- einebustader i kjede;
- ei kjede av uhell
- som etterledd i ord som
- fjellkjede
- indisiekjede
- samanslutning av butikkar, hotell eller liknande med same leiing eller eigarskap
Døme
- ei kjede av sportsbutikkar
- som etterledd i ord som
- apotekkjede
- butikkjede
- hotellkjede