Nynorskordboka
idrett
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein idrett | idretten | idrettar | idrettane |
Opphav
norrønt íþróttTyding og bruk
- kroppsøving, særleg slik som krev kroppsleg dugleik, styrke og/eller uthald;
Døme
- drive idrett;
- idretten treng større løyvingar
- om eldre forhold: form for åndeleg eller kroppsleg verksemd
Døme
- dei gamle idrettane holmgang og diktekunst