Nynorskordboka
folne
folna
verb
| infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
|---|---|---|---|---|
| å folnaå folne | folnar | folna | har folna | foln!folna!folne! |
| perfektum partisipp | presens partisipp | |||
|---|---|---|---|---|
| hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
| folna + substantiv | folna + substantiv | den/det folna + substantiv | folna + substantiv | folnande |
Opphav
norrønt fǫlna av fǫlr ‘bleik’Tyding og bruk
- tape seg, visne;
Døme
- lauvet folnar bort;
- harmen hans folna etter kvart;
- dagen folnar
- bli bleik og gusten