Nynorskordboka
finnast
verb
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum |
---|---|---|---|
å finnast | finst | fanst | har funnest |
Opphav
norrønt finnast; av finne (5Tyding og bruk
- vere til, eksistere
Døme
- det finst ikkje mat i huset;
- alt som finst om emnet
- i nektingsuttrykk med adjektiv: vere
Døme
- eg finst ikkje redd
- bli funnen
Døme
- dei drukna og fanst aldri meir