Nynorskordboka
dypp
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein dypp | dyppen | dyppar | dyppane |
Tyding og bruk
- det å dyppe eller senke ned i veske;
Døme
- nokre hundre dyppar seinare har han laga over femhundre stearinlys
- det å ta seg eit bad (1)
Døme
- det er ikkje mykje som slår følelsen av å ta seg ein dypp i eit fjellvatn