min 1
determinativ possessiv
Opphav
norrønt minnTyding og bruk
- form av eg (2 som uttrykkjer possessiv (1
Døme
- eg finn ikkje veska mi;
- den boka er mi;
- bussen min går snart;
- ho er syster mi;
- det hende før mi tid;
- eg gjekk min veg
- brukt som substantiv:
- eg syter for meg og mine;
- ikkje sjå skilnad på mitt og ditt
- brukt i tiltale med venleg eller vernande tone
Døme
- kom hit du, venen min!
- brukt føre skjellsord eller liknande som den talande rettar til seg sjølv
Døme
- min tosk, så dum eg var!
Faste uttrykk
- du store min!brukt for å uttrykkje overrasking