mangel
substantiv hankjønn
Opphav
frå tyskTyding og bruk
- det å vere utan det ein treng;
Døme
- vere mangel på arbeidskraft;
- mangelen på kunnskap;
- døy av mangel på oksygen;
- i mangel av alternativ
- som etterledd i ord som
- matmangel
- plassmangel
Døme
- boka har visse feil og manglar;
- det er ein mangel med huset at det er så utett