Avansert søk

Nynorskordboka 2 oppslagsord

knotar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person som har lett for å knote (1)

knote

knota

verb

Opphav

samanheng med knette

Tyding og bruk

blande element frå skriftspråk, eit anna språk eller andre dialektar inn i eige talemål
Døme
- han knotar ikkje på bokmål;
- vi ser ikkje ned på folk som knotar
plundre, streve
Døme
- ho knota med låsen