bort
adverb
Opphav
norrønt brott(u), burt(u) av í (á) braut (brott) ‘i veg’; jamfør brautTyding og bruk
- i ei anna lei
Døme
- snu seg bort;
- vende seg bort
- frå ein person si eige til ein annan person
Døme
- auksjonere bort;
- byte bort;
- gje bort;
- leige bort
Døme
- kome bort;
- somle bort;
- gløyme bort;
- hefte bort tida;
- visne bort
Faste uttrykk
- bort i alle veggeri hytt og vêr;
meiningslaust, gale - bort i hør og heimi hytt og vêr;
meiningslaust, gale - falle bortikkje gjelde meir;
bli borte;
døy - gjere seg bortprestere dårleg;
skjemme seg ut - gå bort
- verte borte;
forsvinne- flekken gjekk bort
- døy
- han gjekk bort etter kort tids sjukdom
- vitje andre
- gå seg bortgå seg vill
- koke bortgå i oppløysing;
ikkje bli noko av- saka kokte bort;
- koke bort i ingenting
- kome bort i
- røre, snerte nokon eller noko
- bilen fekk skrens og kom bort i steinar på venstre side
- bli innblanda i (noko)
- kome bort i uheldige miljø
- love bortgjere lovnad om å gje noko
- rive bortfå til å døy
- sjå bort/vekk fråikkje ta omsyn til
- vi kan ikkje sjå bort frå det økonomiske aspektet;
- sett vekk frå hovudstaden, kva er den viktigaste byen i landet?
- slå bortòg: ikkje vilje tale om (noko)