Nynorskordboka
slagar
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein slagar | slagaren | slagarar | slagarane |
Opphav
frå tysk; same opphav som slagerTyding og bruk
person som spelar tromme eller anna slaginstrument
Døme
- slagarane gjekk først i paraden
- som etterledd i ord som
- trommeslagar