Nynorskordboka
gammalkjend, gamalkjend, gamalkjent, gammalkjent
adjektiv
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | |
gamalkjend | gamalkjent | gamalkjende | gamalkjende |
gamalkjent | gamalkjente | gamalkjente | |
gammalkjend | gammalkjent | gammalkjende | gammalkjende |
gammalkjent | gammalkjente | gammalkjente |
Tyding og bruk
Døme
- ein gammalkjend skikk;
- gammalkjende låtar
- brukt som adverb
- sjå seg gammalkjent omkring