Bokmålsordboka
genitivomskriving, genitivsomskriving, genitivomskrivning, genitivsomskrivning
substantiv hankjønn eller hunkjønn
kjønn | entall | flertall | ||
---|---|---|---|---|
ubestemt form | bestemt form | ubestemt form | bestemt form | |
hankjønn | en genitivomskriving | genitivomskrivingen | genitivomskrivinger | genitivomskrivingene |
en genitivomskrivning | genitivomskrivningen | genitivomskrivninger | genitivomskrivningene | |
en genitivsomskriving | genitivsomskrivingen | genitivsomskrivinger | genitivsomskrivingene | |
en genitivsomskrivning | genitivsomskrivningen | genitivsomskrivninger | genitivsomskrivningene | |
hunkjønn | ei/en genitivomskriving | genitivomskrivinga | genitivomskrivinger | genitivomskrivingene |
ei/en genitivomskrivning | genitivomskrivninga | genitivomskrivninger | genitivomskrivningene | |
ei/en genitivsomskriving | genitivsomskrivinga | genitivsomskrivinger | genitivsomskrivingene | |
ei/en genitivsomskrivning | genitivsomskrivninga | genitivsomskrivninger | genitivsomskrivningene |
Betydning og bruk
annen konstruksjon enn genitiv brukt for å uttrykke eiendomsforhold