Gå til hovedinnhold
Tilgjengelighet
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Enkelt søk
Om avansert søk
Ett treff

Nynorskordboka 70 oppslagsord

tom

adjektiv

Opphav

norrønt tómr

Tyding og bruk

  1. som er utan innhald;
    Døme
    • spannet var tomt;
    • tomme hyller;
    • tomme tønner ramlar mest – sjå tønne
    • om hus, husvære og liknande: som er utan inventar, møblar og liknande
      • eit tomt rom
    • om hus, husvære, rom, stad og liknande: utan folk (eller dyr), folkelaus
      • kome til tomt hus
    • einsam, audsleg
      • det er tomt etter han – han er sakna
  2. om person, sinn, andletsuttrykk og liknande: som er utan vilje, initiativ, idear og liknande;
    som er utan tankeinnhald
    Døme
    • kjenne seg tom;
    • ein tom smil;
    • stire med eit tomt blikk
  3. utan røyndom, verdilaus
    Døme
    • tomme ord, skuldingar, lovnader

Faste uttrykk

  • med to tomme hender
    utan noko;
    på berr bakke
    • ho starta med to tomme hender og arbeidde seg opp
  • på tom mage
    utan å ha ete
    • arbeide på tom mage
Artikkelside

tomme 3

tomma

verb

Opphav

av tomme (2

Tyding og bruk

Artikkelside

tomme tønner ramlar mest

Tyding og bruk

dei som kan og veit minst, er ofte dei mest høgrøysta;
Sjå: ramle, tom, tønne
Artikkelside

vere pumpa

Tyding og bruk

vere tom eller utsliten;
Sjå: pumpe
Døme
  • han var heilt pumpa på slutten av dagen
Artikkelside

lense seg

Tyding og bruk

Sjå: lense
  1. gå tom
    Døme
    • lense seg for pengar
  2. tømme, urinere
    Døme
    • han smatt på baksida for å lense seg
Artikkelside

med to tomme hender

Tyding og bruk

utan noko;
på berr bakke;
Sjå: hand, tom
Døme
  • ho starta med to tomme hender og arbeidde seg opp
Artikkelside

på tom mage

Tyding og bruk

utan å ha ete;
Sjå: mage, tom
Døme
  • arbeide på tom mage
Artikkelside

møte veggen

Tyding og bruk

brått gå tom for krefter;
Sjå: møte, vegg
Artikkelside

audsleg

adjektiv

Tyding og bruk

som er utan folk;
aud, tom;
Døme
  • ein audsleg stad;
  • det er audsleg å bu aleine
Artikkelside

ørken

substantiv hankjønn

Opphav

dansk, bokmål ørken; av aud

Tyding og bruk

  1. større område, særleg slette- eller høgland, som på grunn av lite eller inkje nedbør har særs avgrensa vegetasjon og dyreliv og er uskikka til bustad for menneske;
    Døme
    • golde, ugjestmilde ørkenar
  2. i overført tyding: tom, innhaldslaus del av tilværet
    Døme
    • ein ørken av vankunne;
    • kjenslelivet hans var ein ørken
Artikkelside
Side 1 av 7