Avansert søk

Ett treff

Nynorskordboka 47 oppslagsord

telefon

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom engelsk, frå fransk; av tele- (1) og -fon (1

Tyding og bruk

  1. apparat til å ta imot og sende lyd eller tale over lengre avstandar;
    Døme
    • felttelefon;
    • hustelefon;
    • mobiltelefon;
    • leggje inn, få telefon;
    • det ringjer i telefonen;
    • telefonen ringjer;
    • ta telefonen;
    • snakke i telefonen
  2. anlegg med leidningsnett og stasjonar for overføring av lyd eller tale over lengre avstandar;
    Døme
    • trådlaus telefon;
    • staden hadde nyleg fått telefon
  3. samtale i telefon (1);
    Døme
    • ta, tinge, vente på ein telefon

radio

substantiv hankjønn

Opphav

av latin radius ‘stråle’; opphavleg kortord for radiostasjon, -telefon og så vidare

Tyding og bruk

  1. overføring av lyd med hjelp av radiobølgjer
  2. kringkasting (1) av nyhende, musikk og liknande frå ein kringkastingsstasjon;
    radioprogram, radiosending
    Døme
    • høyre på radio
  3. Døme
    • slå av radioen;
    • radioen på kjøkenet spelar Nitimen
  4. anlegg for sending og mottak av meldingar via radio (1);
    radiosendar og -mottakar
    Døme
    • Bergen radio

ringjetone, ringetone

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

lyd frå ein telefon som blir oppringt
Døme
  • oppdatering av ringjetonar til mobiltelefonen

ringjevikar, ringevikar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

vikar som ein tilkallar via telefon

naudtelefon, nødtelefon

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

telefon som kan brukast til å tilkalle hjelp i naudstilfelle
Døme
  • setje opp naudtelefonar langs ein fjellovergang

radiotelefon

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

trådlaus telefon;
Døme
  • ha radiotelefon i bilen

callgirl

substantiv hankjønn

Uttale

kåˊlgørl

Opphav

av engelsk call girl

Tyding og bruk

prostituert kvinne som gjer avtaler på telefon

callsenter

substantiv inkjekjønn

Uttale

kåˊlsenter

Opphav

av engelsk call centre ‘oppringingssenter’

Tyding og bruk

senter (2, 2) der dei tilsette arbeider med kundeservice, sal eller brukarstøtte på telefon

tilseie

tilseia

verb
kløyvd infinitiv: -a

Tyding og bruk

  1. gjere naudsynt, krevje;
    tyde på
    Døme
    • alt tilseier at eg blir heime;
    • karakterane tilseier at du ikkje kjem inn på høgskulen
  2. gje melding til, varsle
    Døme
    • tilseie nokon på, per telefon

fasttelefon

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

telefon med fast tilknyting til telenettet;
til skilnad frå mobiltelefon