Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 13 oppslagsord

sekt 1

substantiv hokjønn

Opphav

latin secta ‘utsnitt, parti’ av secare

Tyding og bruk

  1. religiøst samfunn som har skilt seg ut frå eit større kyrkjesamfunn
    Døme
    • høyre til ei sekt som ikkje praktiserer barnedåp
  2. fanatisk, trongsynt særgruppe
    Døme
    • ei politisk sekt

sekt 2

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom tysk, frå fransk; same opphav som sec

Tyding og bruk

sterk, søt vin av druer;
musserande vin

kjettar

substantiv hankjønn

Opphav

av lågtysk ketter; av gresk katharos ‘rein’, utnamn på tilhengjar av manikeisk sekt i mellomalderen

Tyding og bruk

  1. person med meiningar som er i strid med dei som kyrkja lærer;
  2. person med avvikande meiningar som blir sterkt fordømde

kult 1

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin , av colere ‘dyrke’

Tyding og bruk

  1. religiøs tilbeding i form av rituell handling, ofte i fellesskap;
    praktisk utøving av religion;
  2. religiøs rørsle eller sekt (1, 1) som ofte blir oppfatta som uortodokse og gjerne bur skilt frå samfunnet
    Døme
    • dei vaks opp i ein kult;
    • kulten var ein skikkeleg pengemaskin
  3. gruppe menneske som er intenst opptekne av ein spesiell person, ting eller idé;
    jamfør kultfilm og kultstatus
    Døme
    • det vaks opp ein kult omkring bandet;
    • kulten av fans

trudomssamfunn

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

gruppe personar med same (variant av) religion;

skismatikar

substantiv hankjønn

Opphav

av skisma

Tyding og bruk

person som bryt med kyrkjesamfunnet sitt for å skipe eller gå over til ei ny sekt

sikte 4

sikta

verb

Opphav

frå eldre dansk; samanheng med norrønt sekt ‘skuld’ og sak

Tyding og bruk

om det offentlege: skulde, skuldgje
Døme
  • sikte ein for vilja drap

selot

substantiv hankjønn

Opphav

frå gresk av zelotes ‘ihuga, nidkjær’ etter Simon seloten i Bibelen, tilhengjar av ei jødisk sekt som ville få slutt på romarstyret med vald

Tyding og bruk

person som syner blind ihuge, særleg i trudomssaker;

sekterar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person som er medlem i ei sekt

sekterisk

adjektiv

Tyding og bruk

  1. som høyrer til ei sekt
  2. som (oftast) har særstandpunkt
    Døme
    • sekteriske meiningar