Avansert søk

Nynorskordboka 2 oppslagsord

regenerere

regenerera

verb

Opphav

frå latin ‘attskape’

Tyding og bruk

om dyr eller plante: utvikle tapt eller skadd organ på nytt
vekse ut att;
få tilbake opphavleg form og bygnad;
danne på ny
Døme
- bilen regenererer bremseenergi

regenerasjon

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin; jamfør regenerere

Tyding og bruk

nylaging av tapt eller skadd del av ein organisme;