Avansert søk

Nynorskordboka 5 oppslagsord

minstemål

substantiv inkjekjønn

Opphav

jamfør mål (

Tyding og bruk

minste tillatne mål
Døme
- det er ikkje lov å ta fisk som er under minstemålet
minimum (1)
Døme
- det trengst eit minstemål av røynsle

minimum

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå latin minimum, nøytrum av minimus ‘minst’

Tyding og bruk

det lågast eller minst moglege av noko;
nedre grense;
lågmål, minstemål;
motsett maksimum
Døme
- utgiftene vart skorne ned til eit minimum
brukt som adverb: minst (4)
Døme
- det går med minimum 70 000 kr

lågmål

substantiv inkjekjønn

Opphav

jamfør mål (

Tyding og bruk

minstemål (2), minimum (1)
Døme
- ein må kunne krevje eit lågmål av kunnskapar;
- halde utgiftene på eit lågmål;
- partiet er nede på eit lågmål i oppslutnad
nedre grense for kva som er akseptabelt
Døme
- å stikke frå ansvaret er lågmål;
- kommentaren ligg på eit moralsk lågmål

undermåls

adjektiv

Tyding og bruk

som ikkje held minstemål;
av dårleg kvalitet
Døme
- undermåls tømmer, frukt, litteratur
som har reduserte åndsevner;
evneveik

undermål

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

for lite mål;
for lita mengd
Døme
- tømmer av undermål
minstemål, minimum
Døme
- halde undermålet