Avansert søk

Nynorskordboka 2 oppslagsord

lægje 2

lægja

verb

Opphav

norrønt lægja; av låg (

Tyding og bruk

gjere lågare;

setje ned;

senke

Døme

lægje vassmålet i eit vatn;
ho lægde hovudet;
sola lægjer seg

leie 2, lægje 1

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt lægi; samanheng med liggje og lege (

Tyding og bruk

stad der noko eller nokon ligg eller har liggjeplass;
lege (1, 2)
Døme
- elva skifta leie
- - ferjeleie
  - malmleie
måte som noko ligg på;
stilling
Døme
- kneleddet kom ut av det naturlege leiet sitt
det å liggje;
lege (1, 1)
- - sengeleie
  - sjukeleie
livmor hos pattedyr;
bør (2