koiné, koine
substantiv hankjønn
Uttale
kå-ineˊOpphav
av gresk ‘felles’Tyding og bruk
- gresk administrasjonsspråk i hellenistisk tid, delvis også brukt i litteratur og danna tale
Døme
- Det nye testamentet vart skrive på koiné
- fellesspråk, fellesdialekt;jamfør lingua franca (2)