Avansert søk

Nynorskordboka 1 oppslagsord

karrig

adjektiv

Opphav

gjennom dansk; frå lågtysk kar(i)ch

Tyding og bruk

mager (2, 3), skrinn
Døme
- karrig jord
dårleg, knapp
Døme
- leve under karrige tilhøve