Avansert søk

4 treff

Nynorskordboka 4 oppslagsord

instruktør

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom fransk; frå latin

Tyding og bruk

  1. person som instruerer;
    Døme
    • instruktøren på kurset var særs dyktig
  2. person som har ansvaret for dei kunstnarlege (og tekniske) sidene ved innøving og produksjon av film, teater, tv-program eller liknande;
    Døme
    • instruktøren for stykket var utanlandsk

teaterinstruktør

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

skiinstruktør

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person som lærer andre å meistre skigåing;

filminstruktør

substantiv hankjønn

Tyding og bruk