Avansert søk

Nynorskordboka 3 oppslagsord

feigd

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt feigð

Tyding og bruk

det å vere feig (2);

snarleg død(sfall)

Døme

hanen varslar feigd

feigdarbod, feigdebod

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

varsel om, teikn på feigd

feig

adjektiv

Opphav

norrønt feigr, i tydinga ‘stakkarsleg’ frå tysk

Tyding og bruk

reddhuga, stakkarsleg
Døme
- ho var for feig til å tilstå
som snart skal døy;
jamfør feigd