Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 13 oppslagsord

elementær

adjektiv

Opphav

gjennom fransk, frå latin elementarius; av element

Tyding og bruk

  1. som høyrer til sjølve grunnlaget for noko;
    Døme
    • elementære krav;
    • elementære menneskerettar
  2. som høyrer til eller er grunnprinsippa for eit fag, ei lære eller liknande
    Døme
    • elementære kunnskapar;
    • elementær psykologi;
    • eit hefte med elementære oppgåver

grunnregel

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

elementær regel;
Døme
  • ein grunnregel i all lovgjeving

grunnleggjande, grunnleggande

adjektiv

Tyding og bruk

som utgjer grunnlaget for noko;
fundamental, elementær;
viktig, essensiell
Døme
  • eit grunnleggjande arbeid;
  • dei grunnleggjande faktorane i saka;
  • dei grunnleggjande spørsmåla i dag;
  • ein grunnleggjande skilnad;
  • spørsmålet er av grunnleggjande verdi

grunnutdanning

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

grunnleggjande eller elementær utdanning innanfor eit fagområde
Døme
  • organisasjonen arbeider for å sikre gratis grunnutdanning for alle barn i verda

grunnbok

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

  1. register over dokument som gjeld faste eigedomar
  2. bok som inneheld grunnleggjande kunnskap om eit emne;
    elementær lærebok i eit fag
    Døme
    • ei grunnbok i vegetariansk matlaging;
    • grunnbok i fysikk

nybegynnarfeil

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

feil som skjer på grunn av manglande erfaring eller kunnskap innanfor eit nytt felt;
elementær eller grunnleggjande feil;
Døme
  • litt datatrøbbel og nybegynnarfeil må vi rekne med;
  • dei tapte kampen på grunn av klassiske nybegynnarfeil

nybyrjarfeil

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

feil som skjer på grunn av manglande erfaring eller kunnskap innan eit nytt felt;
elementær eller grunnleggjande feil;
Døme
  • nokre nybyrjarfeil må vi rekne med når vi prøver nye ting;
  • ein nybyrjarfeil gjorde at dei tapte kampen

helsefagarbeidar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

pleiar med kurs i elementær sjukepleie og med visse arbeidsoppgåver ved sjukehus, sjukeheimar og i heimesjukepleia

katekese

substantiv hankjønn

Opphav

frå seinlatin, av gresk katekhein ‘undervise’; jamfør katekisere

Tyding og bruk

elementær kristendomsopplæring, til dømes ved dåp eller konfirmasjon;

innføringskurs

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

kurs som gjev elementær undervisning i eit emne