Avansert søk

Nynorskordboka 10 oppslagsord

dividere

dividera

verb

Opphav

frå latin

Tyding og bruk

dele eit tal i så eller så mange like store delar
Døme
- 63 dividert med 9 er 7
vurdere i det vide og breie
Døme
- dei vart ståande og dividere om den saka

middeltal

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

gjennomsnittsverdi rekna ved å dividere summen av ei rekkje storleikar med talet på storleikar

Faste uttrykk

aritmetisk middeltal
summen av ei rekkje storleikar dividert med talet på storleikar;
gjennomsnitt (1)

gjennomsnitt

substantiv inkjekjønn

Opphav

etter tysk Durchschnitt; jamfør snitt (

Tyding og bruk

sum av ei rekke tal dividert med talet av dei;
middelverdi
Døme
- gjennomsnittet av 8 og 12 er 10;
- bilen køyrde 80 km/t i gjennomsnitt
middels, normal
Døme
- årsomsetjinga er over gjennomsnittet;
- han hevar seg ikkje over gjennomsnittet

Faste uttrykk

i gjennomsnitt
jamt over;
som regel
nordmenn drikk i gjennomsnitt to koppar kaffi kvar dag

aritmetisk

adjektiv

Uttale

aritmeˊtisk

Tyding og bruk

som gjeld aritmetikk

Faste uttrykk

aritmetisk middeltal
summen av ei rekkje storleikar dividert med talet på storleikar;
gjennomsnitt (1)
aritmetisk rekkje
talrekkje der differansen mellom to ledd som følgjer etter kvarandre, alltid er den same, til dømes 3, 6, 9, 12;
til skilnad frå geometrisk rekkje

aritmetisk middeltal

Tyding og bruk

summen av ei rekkje storleikar dividert med talet på storleikar;

gjennomsnitt (1);

Sjå: aritmetisk, middeltal

massetettleik

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

tettleik til eit stoff, uttrykt ved masse dividert med volum;

densitet

substantiv hankjønn

Opphav

av latin densus ‘tett’

Tyding og bruk

tettleik (2) til eit stoff, uttrykt ved masse dividert med volum;

Døme

betongen har ein densitet på 2400 kg/m³;
tømmer med høg densitet

middelverdi

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

i matematikk: sum av ei rekkje tal dividert med talet av dei;

gjennomsnitt (1)

dividend

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin ‘som skal deles’; av dividere

Tyding og bruk

det som skal delast;

tal som blir dividert med eit anna tal;

jamfør divisor

divisor

substantiv hankjønn

Uttale

diviˊsor, i fleirtal divisoˊrer eller diviˊsorer

Opphav

frå mellomalderlatin ‘delar’

Tyding og bruk

tal som eit anna tal blir dividert med

Døme

når ein dividerer 63 med 9, er 63 dividend og 9 divisor